شروین طاهری: حکومت سعودی بیمار است و پادشاه آن سلمان بن عبدالعزیز هم از این قاعده مستثنا نیست. البته بیماری پادشاهان عربستان دست‌کم در ۳ دهه اخیر موضوع تازه‌ای نبوده است و 2 سلف تاجدار سلمان یعنی برادران ناتنی‌اش ملک فهد و ملک عبدالله بیشتر دوران زمامداری را به جای معالجه امراض حاد خاندان فاسد سعودی در بستر بیماری گذراندند اما آنچه مرض ملک سلمان را در روزهای جاری به مساله‌ای حقیقتا وخیم‌تر از همه مشکلات داخلی و خارجی عربستان تبدیل می‌سازد این است که 2 پادشاه قبلی با وجود ناخوشی تن، از شخصیتی قوی و ذهنی هوشیار برخوردار بودند و علاوه بر آن ولیعهدهایی داشتند وفادار و با اعتبار و اقتداری همسنگ خودشان در میان همه عشیره‌های رقیب خاندان حاکم. حال آنکه سلمان نه تنها خود به گواهی حامیان غربی‌اش مشاعر درستی ندارد بلکه با ولیعهدش «مقرن» که کوچک‌ترین بردارش نیز محسوب می‌شود عداوت آشکار دارد چنان که از بغض او برای نخستین بار یکی از نوه‌های ابن سعود و هم عشیره‌ای سدیری خود، «محمد بن نایف» را به عنوان ولی ولیعهد وارد خط سلطنت کرد تا رالی «خبر مرگ» سلاطین ریاض داغ‌تر شود، چه حالا دیگر این فقط مقرن نیست که در انتظار مرگ محتمل شاه بیمار نشسته و هر لحظه این امکان وجود دارد، حادثه‌ای سدیری بر سر راه ولیعهد نزدیک به شاه مرده - و هم داستان با پسرعبدالله یعنی متعب - سبز شده و در عوض ولی ولیعهد را - با همدستی پسر سلمان - در یک قدمی تاج و تخت قرار دهد.  همین حالا این دو «محمد»، محمد بن نایف و محمد بن سلمان تقریبا تمام قدرت مرئی پادشاهی سعودی را به فاصله کمتر از 2 ماه از مرگ عبدالله قبضه کرده‌اند. گزارش‌ها و شواهد متعدد حاکی از آن است که سلمان بن عبدالعزیز بیمار‌تر از آن است که حتی در حد انتظار اربابان آمریکایی‌اش، یک نسخه موقتی برای درمان ضعف قوای مشروعه پیکره آل‌سعود بپیچد. در عوض به جای به رخ کشیدن اقتداری که اساسا فاقد آن است، با سابقه ریاست بر شورای حل اختلافات خاندان سعودی نقش یک تقسیم‌کننده غنایم را بازی می‌کند و به وضوح همه اختیارات را طوری به ۴ ضلع قدرت در عربستان تفویض کرده که در عین نامتقارن بودن سهم پسرش با محمد بن نایف، نمایندگان مستقیم آمریکا (مثل سعود فیصل و بردارانش) و دیگر متنفذان و قدمای سعودی، فعلا همه را راضی نگاه داشته یا دست‌کم طرف‌های مختلف را مجاب کرده ثبات فعلی را قدر بدانند و اوضاع را آرام کنند اگرنه طبق پیش‌بینی‌ها توفان نارضایتی‌ها همه را با خود خواهد برد.
آلزایمر
 رسانه‌های غربی در ابتدا با کنجکاوی زیادی اخبار مربوط به سلامتی پادشاه جدید عربستان را دنبال می‌کردند اما با گذشت چند هفته ناگهان سکوتی معنادار در رابطه با سلمان بن عبدالعزیز 79 ساله جریان اصلی رسانه‌ها را فراگرفت که احیانا به‌خاطر باج تبلیغاتی وسیع دربار سعودی است.  مثلا روزنامه گاردین از معدود رسانه‌های بریتانیایی بود که درباره آلزایمر سلمان گزارش داد اما نسخه به روز شده گزارش مربوط با حذف برخی اطلاعات اولیه و اضافه شدن تکذیبیه رسمی دربار سعودی درباره بیماری‌های پادشاه همراه شده است.  البته ابتلای ملک سلمان به بیماری آلزایمر سال گذشته در دیدار او با «علی زیدان»، نخست‌وزیر لیبی در رسانه‌ها پیچید، چرا که از او خواسته بود که سلامش را به «برادر سرهنگ قذافی» برساند! اما حقیقت را بویژه باید در اطلاعاتی جست که وقتی هنوز بازار گمانه‌زنی درباره جانشین عبدالله داغ بود منتشر شد. یکی از نخستین منابع موثق غربی که درباره ابوالامراض بودن ولیعهد عبدالله نوشت «سیمون هندرسون» از خبرگان مسائل شبه جزیره عرب در مرکز آمریکایی مطالعات خاورمیانه موسوم به «موسسه واشنگتن» بود. او به نقل از دیپلمات‌های کاخ سفید گفت: «او مشخصا دچار دیمنتیا (بیماری زوال عقل) شده است. دیدارکنندگان (با سلمان) می‌گویند که تنها پس از 5 دقیقه صحبت حواسش پرت می‌شود».
«دیوید هرست» سردبیر نشریه «میدل ایست آی» نه تنها این خبر را تایید کرد بلکه در مقاله‌ای مشهور در آغاز پادشاهی سلمان تحت عنوان «کودتای سعودی» نوشت در عزل و نصب‌های کودتاگونه پادشاه جدید تحت نفوذ پسرش تردیدی وجود ندارد، چرا که در سلامتی او بشدت تردید است: «او مبتلا به آلزایمر است اما معلوم نیست چه عاملی باعث زوال عقلش شده. شاهدان می‌گویند از آخرین سخنرانی‌هایش (ماه اکتبر 2014) پیداست که حرف‌های چند دقیقه پیش خود را فراموش می‌کند. می‌دانم که دلایل رجوع مکرر او به بیمارستان چیست و چرا دیگر برای پیاده‌روی بیرون نمی‌رود، کاری که قبلا عادت داشت انجام بدهد». البته ریشه مشکلات ذهنی و مغزی سلمان چندان هم مبهم نیست. نخست اینکه او در سال 2010 در آمریکا یک عمل جراحی سنگین روی ستون فقراتش داشته است. سپس یک سکته مغزی را پشت سر گذاشته که از عوارض عصبی آن نیمه فلج شدن دست چپش است.  در عین حال برخلاف ظاهر محافظه‌کار و شخصیت او که در خلال 48 سال امیری منطقه ریاض و ریاست شوراهای مهم خاندان حاکم، معتمد آل‌سعود به نظر می‌رسد، فاش شده که او به هیچ وجه فردی پایبند به اخلاق نبوده است. اگر عبدالله در باده‌نوشی سران غربی و شرقی شرکت می‌کرد و فقط شربت می‌خورد اما سلمان به مدت نیم قرن میزبان و در حقیقت پای ثابت مجالس خصوصی میهمان‌های خارجی در ریاض بوده است. او در عین حال پرده‌دار روابط پنهان آل‌سعود با محافل صهیونیستی نیز شناخته می‌شود.  در داخل خاندان نیز این نقل رایج است که پس از کشته شدن فجیع 2 پسرش فهد و احمد، سلمان دچار حمله عصبی شدیدی شده است. مجتهد، افشاگر مشهور سعودی‌ها نیز در آخرین پست توئیتر خود نوشته است: «سلمان قبل از دچار شدن به خرفتی به پسر جوانش محمد اجازه داد هر کاری بکند و این پسر دست به کارهای عجیبی زده است که در آینده به تشریح کارهایش خواهم پرداخت. محمد پس از مبتلا شدن سلمان به خرفتی زمام امور را از دست پدرش گرفته است و امور عربستان به دست جوانی نادان افتاده است که هر کاری بخواهد، می‌کند و کسی هم نیست که بگوید چرا این کار را می‌کنی». حکومت یک چنین فردی در کشوری که قدرت در آن کاملا در شخص شاه تمرکز یافته و فاقد بافت سیاسی، مراکز تصمیم‌گیری متعدد و نهادهای انتخابی و احزاب است می‌تواند به منزله آغاز یک فاجعه باشد.
شاهی که نیست!
هنوز عبدالله را در گور نگذاشته بودند که پادشاه جدید طی احکامی، کودتایی سریع در کاخ پادشاهی به راه انداخت. سلمان می‌خواست قدرت نداشته‌اش را به سرعت جبران کند، مثل روباه در مقایسه با شیر. او بلافاصله پسرش محمد را به ریاست دیوان پادشاهی گماشت تا عملا جایگزین سایه متعب فرزند همه‌کاره شاه مرده شود که اگرچه در سمت ریاست گارد ملی (سلطنتی) باقی ماند ولی این نهاد زیر سایه ریاست شورای سلطنت و وزارت دفاع قرار گرفته که هر دو در اختیار پسر 34 ساله جسور و غربگرای پادشاه جدید است، کسی که از او به‌عنوان شاه سایه یاد می‌شود و به نظر می‌رسد حتی پدر تاجدار و نیم‌دوجین برادرانش نیز تحت اختیار جاه‌طلبی‌هایش هستند.  سلمان در ادامه به اذن اطرافیانش نه تنها 2پسر دیگر عبدالله یعنی ترکی و مشعل را از منصب امارت ریاض و مکه عزل کرد و بندر بن سلطان را از رأس شورای امنیت کشور برداشت بلکه شماری از اعضای بعضا جدید کابینه عربستان و نهادهای سلطنتی را هم کنار گذاشت و بیش از ۱۲ نهاد و شورای دولتی تشکیل شده در دوران ملک عبدالله را منحل کرد.  با این کار می‌خواست بقایای اقتدار عبدالله را بزداید اگرچه خود و پسرانش هیچ اقتدار خاصی را جایگزین آن نکرده‌اند. در نتیجه با سفر باراک اوباما و هیأت عریض و طویل آمریکایی به ریاض شاهد بودیم برخی از تصمیمات سلمان تغییر کرد که از جمله مهم‌ترین آنها انصراف از برکناری سعود فیصل از وزارت خارجه بود. این نشانه‌ای از تزلزل سیاسی شاه جدید در مواجهه با نفوذ کاخ سفید بود و در نتیجه برخی رسانه‌ها او را شاه دست‌نشانده خواندند که برای بقا در قصر سلطنتی روضه (بهشت) هر باجی به آمریکا و غرب می‌دهد.  اما مهم‌ترین نشانه سقوط جایگاه پادشاهی سعودی در دوره ناپایدار سلمان واسپاری عملی کنترل امور دولت به 2 شورایعالی سیاسی و اقتصادی است؛ اولی زیر نظر محمد بن نایف و دومی به ریاست پسر همه‌جا حاضرش محمد. این در حالی است که پادشاه عربستان به طور خودکار ریاست دولت را هم بر عهده دارد که گویا از عهده این مسؤولیت برنیامده است. همزمان کنترل سازمان اطلاعات سعودی به شکلی شگفت‌انگیز به خارج از خاندان سعودی و در حقیقت مستقیما به واشنگتن برون‌سپاری شده، چرا که ژنرال خالد بن علی الحمیدان که فردی خارج از خاندان سلطنتی و معاون رئیس نسخه FBI عربستان سعودی است روابط نزدیکی با ایالات متحده دارد.  پیام این اقدامات این است که حلقه درونی سعودی‌ها به این تشخیص رسیده که پادشاهی‌شان در حال تشدید مشکل حکمرانی زیر سایه سلطه افراد مسن است بنابراین به طور قطع و شاید از طریق غیر سعودی در مسیر حل این مشکل از طریق شرکت سهامی پادشاهی است. اگرچه سلمان الدوساری، سردبیر الشرق الاوسط - مهم‌ترین روزنامه عربی چاپ لندن که زیر نظر شاهزاده فیصل پسر پادشاه اداره می‌شود- نیز اهمیت تغییرات شاه را مقطعی می‌داند.  همه کرنش‌های شاه جدید عربستان، از ضعف مفرط به‌عنوان یک حاکم حکایت دارد. در حقیقت او شاهی است که شاه بودنش را باور ندارد و به دیگران التماس می‌کند که تاج و تختش را حفظ کنند. تقسیم اختیارات پادشاه بین اضلاع قدرت در ریاض و واشنگتن نتیجه‌ای جز فروپاشی اساس پادشاهی بیمار سعودی در آینده نزدیک نخواهد داشت.
باج‌گذاری
بذل و بخشش‌های 21 میلیارد دلاری او به مردم در قالب 2 برابر کردن حقوق و مزایای کارمندان، مستمری‌بگیران و دانشجویان به مناسبت نخستین ماه پادشاهی‌اش، بوی باج‌دهی سنگین به جامعه‌ای ناراضی می‌دهد تا موقتا ناتوانی‌اش را نادیده بگیرد. اگرچه دیگر تحولات قومی و منطقه‌ای در شبه‌جزیره حجاز جوشان‌تر از آن است که چنین تمهیداتی در بلندمدت مردم را ساکت نگاه دارد.   افزایش بی‌سابقه خریدهای نظامی خارجی ریاض پس از به قدرت رسیدن سلمان نیز باجی است که او به قدرت‌های خارجی دخیل در منطقه می‌دهد.  مثلا آخرین قرارداد تسلیحاتی آمریکا با عربستان به ارزش 30 میلیارد دلار شامل 84 فروند جنگنده اف 15 با آمدن سلمان 2برابر شد و مشابه همین اتفاق درباره قرارداد با طرف‌های انگلیسی و فرانسوی هم افتاد و حتی عربستان دست کمک به سمت شرکت تسلیحاتی معروف اسرائیلی «البیت» دراز کرده است. چنین ریخت و پاش‌هایی در حالی صورت می‌گیرد که برای نخستین سال مالی طی 4 دهه اخیر عربستان با مشکل کسری بودجه (حداقل 38 میلیارد دلار در بودجه 2015) مواجه است که تازه در چنین شرایطی قیمت نفت نیز با دستور مستقیم واشنگتن به عمر عبدالمجید مقام کلیدی آرامکو- شرکت نفتی انحصاری شبه جزیره عربی که سهام غالب آن در اختیار غول نفتی آمریکا «شورون» است - و نماینده عربستان در اوپک به کمتر از نصف کاهش پیدا کرده و این کشور نیمی از درآمدهای نفتی خود را از دست داده است.  پس از اعلام کسری بودجه 2015 در عربستان سعودی در نتیجه کاهش شدید قیمت نفت، شاهزاده میلیاردر سعودی از سیاست‌های مالی کشورش انتقاد کرد.  چشم‌انداز اقتصادی به قدری خراب است که شاهزاده ولید بن طلال، سرشناس‌ترین چهره تکنوکرات سعودی با آغاز سال 2015 درنامه‌ای به وزیر دارایی عربستان نوشت: «برای مقابله با کسری بودجه به نقطه خطر رسیده‌ایم و آن برداشت از ذخایر است». از طرف دیگر واکنش وزیر اقتصاد و برنامه‌ریزی به معضل فزاینده بیکاری که «بیکاری را سنت خدا!» توصیف کرده صلاحیت دولتمردان کابینه سلمان را زیر سوال برده است.  واپسگرایی شاه جدید در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی به مراتب نگران‌کننده‌تر است. براساس اسناد ویکی‌لیکس، سلمان بن عبدالعزیز معتقد است دموکراسی برای عربستان سعودی مناسب نیست و باید محتاطانه در مسیر اصلاح اجتماعی و فرهنگی این کشور گام برداشت، اگرنه به گفته او «مردم هر طایفه و مذهبی برای خودشان حزب تشکیل می‌دهند». محافظه‌کاری او به حدی است که پروژه اخیر سلفش برای تضعیف وهابی‌های تندرو را با تعویض وزیر آموزش و معارف معکوس کرد. در نتیجه افکار سلمان، برای نخستین بار حکومت ریاض با شاخه سلفی اخوان‌المسلمین که دشمن سنتی سعودی‌ها محسوب می‌شوند به منظور گسترش تروریسم القاعده در یمن طرح دوستی ریخته است.  همچنین عربستان که از خطر نفوذ داعش در مناطق شمالی و مرکزی‌اش در هراس است در هفته‌های اخیر به دنبال باج‌دهی محرمانه به گروهک تروریستی تحت امر ابوبکر البغدادی بوده است تا بلکه ناامنی را از مرزهای خود دور نگه دارد و فعالیت‌های تروریستی را به سمت کشورهای دیگر نظیر سوریه و لبنان هدایت کند.

رضوان بیاتی: دکتر ظفر بنگاش، اندیشمند بزرگ اسلامی است که هم اکنون مدیریت موسسه «اندیشه اسلامی معاصر» در کانادا را عهده‌دار است. وی عضو شورای سردبیری نشریه «کرسنت اینترنشنال» است که به تحلیل و بررسی فعالیت‌های جنبش‌های اسلامی سراسر دنیا می‌پردازد. بنگاش از بنیانگذاران موسسه اسلامی لندن نیز هست. وی تألیفات بسیاری دارد که از جمله آنها می‌توان به کتاب «قتل‌عام مکه» اشاره کرد که براساس مشاهدات شخصی او از کشتار مردم عربستان به دست آل‌سعود به رشته تحریر درآمده است. مدیر موسسه اندیشه اسلامی معاصر در حال حاضر روی کتابی درباره تحولات عربستان کار می‌کند.
«وطن امروز» در گفت‌وگو با دکتر بنگاش رویدادهای هفته‌های اخیر عربستان بویژه پس از مرگ عبدالله را بررسی کرد.
***
  از نگاه شما، میراث ملک‌عبدالله پادشاه پیشین عربستان‌سعودی چه در عرصه سیاست داخلی و چه در عرصه سیاست خارجی چیست؟
 باید بگویم میراث وی در عرصه سیاست خارجی خوش‌خدمتی به آمریکا و اتحاد علنی با رژیم صهیونیستی است. این مساله همیشه وجود داشته اما در دوران حکومت وی، علنی شد. دوم اینکه متأسفانه وی با برانگیختن نفرت و دشمنی میان فرقه‌های مختلف، فرقه‌گرایی را به اوج خود رساند. نتیجه این سیاست، ظهور تکفیری‌ها در سوریه و عراق و نیز افزایش قربانیان فرقه‌گرایی در کشورهایی مانند پاکستان بود. تحولات و اتفاقات سوریه، برای عربستان فاجعه‌‌ای بزرگ بود و اینک نیز شاهدیم عربستان نفوذ و کنترل خود بر یمن را از دست داده‌ است.
در حوزه داخلی نیز به‌رغم تبلیغات گسترده که از ملک‌عبدالله به‌عنوان یک «اصلاح‌گر» یاد می‌شود، در دوران وی نزدیک به 40 هزار نفر به زندان افتادند. این‌ افراد، زندانیان سیاسی هستند و در میان آنها اساتید دانشگاه، وکلا، نویسندگان و حتی شماری از علمای مذهبی دیده می‌شوند. این افراد دعوت به ایجاد اصلاحات سیاسی و اجتماعی در کشور کرده‌اند. وی به زنان اجازه رانندگی نداد و در ژانویه سال 2014، فرمانی را صادر کرد (فرمان شماره 44) که به موجب آن، دعوت به اصلاح، برملا کردن فساد در پادشاهی عربستان و حتی پس گرفتن بیعت از پادشاه، جرم محسوب می‌شود.
 مهم‌ترین اولویت‌های ملک‌سلمان، پادشاه تازه به قدرت رسیده چه خواهد بود؟ موانع و مشکلات احتمالی پیش‌روی وی چیست؟   
ملک سلمان به‌خوبی آگاه است که عربستان وارد دورانی بسیار متلاطم در تاریخ خود شده است به‌طوری که حتی حیات و بقای خاندان حاکم در خطر است. اگر وی بتواند از این بحران به سلامت عبور کند، دستاورد بزرگی را کسب کرده است. علاوه بر این، مساله جانشینی، بحرانی بزرگ برای این رژیم است حتی با اینکه، شاهزاده محمد بن نایف به‌عنوان «جانشین ولیعهد» منصوب شده، هیچ تضمینی وجود ندارد که دیگر شاهزاده‌های سعودی انتصاب وی را بدون ایجاد دردسر، بپذیرند.
نرخ بیکاری در این کشور بسیار بالاست. برخی بر این باورند میزان بیکاری در میان جوانان 20 تا 24 ساله عربستانی، 25 تا 35 درصد است و این مساله، با کاهش قیمت نفت حادتر خواهد شد. بنابر گزارش‌های خبرنگاران سعودی، 60 درصد مردم نیز از داشتن خانه محرومند.
 آیا ساختار و ظرفیت‌های سیاسی رژیم حاکم بر عربستان این امکان را به سران این کشور می‌دهد تا بر بحران‌ها و مشکلات پیش‌روی این پادشاهی در یمن، سوریه، عراق و به‌طور کلی غرب آسیا فائق آیند؟
 باید بگویم ساختارهای سیاسی و اجتماعی حاکم بر عربستان، برای سران این رژیم این امکان را فراهم نمی‌کند تا بر چالش‌های‌شان در یمن، سوریه، عراق و به‌طور کلی در منطقه خاورمیانه غلبه کنند. تکفیری‌هایی که در سوریه و عراق توسط عربستان حمایت شدند، اکنون برای این کشور تهدید بزرگی محسوب می‌شوند. در مصر، جایی که عربستان از دیکتاتوری نظامی حمایت مالی کرد، بار سنگینی برای این پادشاهی ایجاد شده، چرا که سعودی‌ها قادر نخواهند بود به پشتیبانی مالی از آنها ادامه دهند بنابراین از آنجا که عربستان خودش این مشکلات و بحران‌ها را ایجاد کرده‌، حالا نیز باید پیامدهای سنگین آن را تحمل کند.
  ارزیابی شما از سفر اخیر اوباما به عربستان چیست؟ شما آینده روابط واشنگتن- ریاض را چگونه می‌بینید؟
سفر اوباما به عربستان بسیار کوتاه بود و در مجموع 4 ساعت بیشتر طول نکشید اما با این وجود، همراهان زیادی در کنار وی بودند. در میان آنان، نه‌تنها نمایندگان کنگره آمریکا بلکه مقاماتی از دولت بوش نیز دیده می‌شدند. هدف از این کار نشان دادن تعهد آمریکا به حکومت عربستان بود. اما مهم‌تر این نکته بود که سعودی‌ها همچنان به خرید تسلیحات از آمریکا ادامه خواهند داد. درست به همین دلیل بود که برخی مدیران ارشد شرکت‌های تسلیحاتی آمریکا در سفر اوباما به عربستان، کنار وی بودند.
باید بگویم آینده روابط آمریکا- عربستان چندان خوب به نظر نمی‌رسد، چرا که آمریکا دیگر همانند گذشته، منافع چندانی در منطقه خاورمیانه ندارد. راهبرد «آسیاـ اقیانوسیه‌محور» آمریکا، به وضوح جهت‌گیری جدید سیاست خارجی آمریکا را نشان می‌دهد. این بدان معنی نیست که این کشور در منطقه خاورمیانه حضور نخواهد داشت بلکه این امر بیانگر آن است که دیگر حکومت سعودی برای سیاست‌ها و منافع آمریکا، محوری و حیاتی نیست.
یک توافق احتمالی میان ایران و 1+5 بر سر برنامه اتمی ایران، تا چه حد ممکن است بر روابط آمریکا- عربستان اثرگذار باشد؟ بر روابط عربستان با ایران چطور؟ پیامدهای چنین توافقی برای عربستان و منطقه خاورمیانه چه خواهد بود؟
عربستان از یک توافق احتمالی میان ایران و غرب، بشدت نگران است، بویژه که با تحقق چنین توافقی، عربستان بیش از پیش، اهمیت و جایگاه خود را در سیاست آمریکا از دست خواهد داد. تاکنون عربستان منافع خودش را از طریق ایجاد بحران برای ایران و در تنگنا قرار دادن این کشور دنبال کرده است. روشن است چنین امری تاکنون برای عربستان، مفید نبوده است. اگر ایران و آمریکا به توافق برسند، این امر پیامدهای بسیاری برای تمام منطقه خواهد داشت، چرا که در نهایت حتی آمریکا رسماً جایگاه برتر و مسلط ایران را در منطقه، به رسمیت خواهد شناخت. در این صورت، عربستان چاره‌ای نخواهد داشت جز اینکه با ایران کنار بیاید. تنها مساله مبهم آن است که آیا رژیم عربستان تا آن زمان دوام خواهد داشت یا خیر.
  دلیل تغییرات گسترده ملک سلمان در پست‌های عالیرتبه عربستان‌سعودی آن هم تنها چند روز پس از به قدرت رسیدن و انجام انتصابات جدید در پست‌های دولتی و اداری چه بود؟ آیا او در نظر دارد راه متفاوتی در پیش بگیرد؟
تغییراتی که ملک سلمان ایجاد کرده به‌طور مشخص به یک تغییر رویکرد و مسیر جدیدی که وی در نظر دارد ادامه دهد، اشاره می‌کند. وی همچنین به دنبال محکم کردن جایگاه آل‌فهد در خاندان سلطنتی عربستان است. ملک سلمان، «محمد بن نایف» را با حفظ سمت به‌عنوان جانشین ولیعهد منصوب کرده و پسر خودش را که تنها 35 سال دارد، نه‌تنها به وزارت دفاع بلکه به مدیریت دربار سلطنتی نیز منصوب کرده است. این بدان معناست که پسر ملک سلمان کنترل دیدارهای شخصی پادشاه را عهده‌دار شده است. «خالد التویجری» مدیر پیشین دربار سلطنتی به‌عنوان عامل توطئه در دربار آل‌سعود شناخته شده بود و آنچه مسلم است، ملک عبدالله وجود چنین دسیسه‌هایی را تایید می‌کرد. ملک سلمان به پوچی چنین سیاست‌هایی پی برده و می‌خواهد مسیرش را تغییر دهد اما برای انجام چنین اقدامی باید اندکی از سرعت خود بکاهد.
  برکناری «بندر بن سلطان» رئیس سابق سازمان اطلاعات عربستان و همچنین دبیرکل شورای امنیت ملی این کشور، تا چه حد اهمیت دارد؟ اصلا چرا وی برکنار شد؟ ارزیابی شما از عملکرد وی چیست؟
عملکرد «بندر بن سلطان» یک افتضاح کامل به حساب می‌آید. وی مسؤول پرونده سوریه و نیز حمایت از تکفیری‌ها بود. وی در عمل به وظایفش کاملا ناکام ماند و این حقیقت که ملک سلمان به وی و «خالد بن سلطان»، برادرش پست‌های مهمی را محول نکرد به این معناست که او اعتبار خود را از دست داده و در سیستم جدید، جایگاهی ندارد.
علاوه بر این به نظر می‌رسد ترسی از نفوذ تکفیری‌ها در بدنه رژیم حاکم عربستان ایجاد شده و ملک سلمان با هدف ایجاد مانعی برای تکفیری‌ها وارد عمل شده است تا از سلطنت آل‌سعود حفاظت کند. بنابراین در این میان دیگر بندر بن سلطان جایگاهی ندارد. ممکن است وی را در پستی منصوب کنند اما بعید است دیگر مسؤولیت مهمی به وی سپرده شود.
از سوی دیگر ما باید آماده شنیدن اخبار جدیدی درباره عهده‌دار شدن مسؤولیت‌ها و نقش‌های مهم‌تری توسط «محمد بن نایف» و «محمد بن سلمان» در آینده نزدیک باشیم.
 

محمد واعظی:  در همه کشورهای جهان اعم از شرقی و غربی، رقابت محسوسی میان نهادهای بین‌المللی و تشکیلات قانونی ملی برای برتری‌یابی در حوزه سیاست‌گذاری و اجرای برنامه‌های دلخواه در حوزه «آموزش‌وپرورش» وجود دارد چرا که چنین برتری قانونی به علت تاثیر فوق‌العاده آن بر حوزه تربیت نسل آینده از اهمیتی ویژه برخوردار است. اما سازوکار این برنامه بزرگ چیست؟
1- سازمان علمی ـ فرهنگی ـ آموزشی ملل متحد (UNESCO) که به‌طور خلاصه یونسکو نامیده می‌شود، یکی از سازمان‌های تخصصی وابسته به سازمان ملل متحد است که درسال ۱۹۴۵ تشکیل شد. هدف این سازمان «کمک به صلح و امنیت در جهان» از راه همکاری بین‌المللی در زمینه‌های آموزشی، علمی، فرهنگی و تربیتی به منظور افزایش احترام به عدالت، قانونمداری و حقوق بشر بر پایه منشور ملل متحد اعلام شده است.
شاید جالب باشد که بدانید آمریکا و انگلیس در ابتدای دهه 80 میلادی، یونسکو را پایگاه کمونیسم در جهان نامیده و رای به ترک آن دادند. سپس به واسطه فشارهای ملی بر این نهاد به‌اصطلاح بین‌المللی، تغییرات ساختاری زیادی در آن به‌وجود آورده و دوباره یونسکو را تبدیل به «ناظم نظم نوین جهانی» کرده و عضویتش را پذیرفتند. پس یونسکو براساس فهرست وظایف در آنچه از سوی بلوک سرمایه‌داری «صلح جهانی» خوانده می‌شود و هدف از آن آشکارا تثبیت موقعیت آمریکا و دولت‌های همپیمان آن از جمله رژیم غاصب صهیونیستی در جهان است، نقشی کلیدی و تعریف‌شده دارد.
 با این احتساب تحلیل این موضوع که چگونه یونسکو به نام «آموزش صلح و حل تعارض» از سال 2000 تا 2010 در قالب برنامه‌های دهه ترویج صلح، کتاب‌های فلسطینیان و دانش‌آموزان خاورمیانه و حتی سایر کشورهای فقیر و در حال توسعه را به نفع «ناظمان صلح جهانی» تغییر داد، چندان پیچیده نمی‌نماید.
«نفی خدا و هرگونه ایدئولوژی» منش برگزیده یونسکو است و در اجلاس‌های بین‌المللی بی‌پرده به تبلیغ روش‌های فرویدی آموزشی فراگیر در جهان با تلفیق مولفه‌های تربیت غیردینی و غیرایدئولوژیک به منظور صیانت از چارچوب صلح می‌پردازد چرا که بانیان صلح جهانی یکی از مهم‌ترین علت‌های برهم خوردن نظم جهان را «ادیان و فرهنگ‌های مختلف» می‌نامند و به همین جهت ترویج یک سیستم «آموزش یکسان و همگانی» را راهی برای کنترل جوامع و نسل‌های بعدی می‌دانند. کما اینکه در طرف مقابل نیز اسلام و سایر ادیان الهی و پیامبران و نخستین معلمان جهانی راه تفوق خیر بر شر را از مسیر تربیت نسل و تربیت انسانی میسر می‌دانستند.
 پس یونسکو که «میدان صلح و رواداری» را در حیفا بنا می‌دارد و براساس اسناد رسمی، بیش از نیمی از دفاتر جهانی آن صاحب میز اختصاصی بهائیان است و در آفریقا از مروجان اصلی بهائیت به شمار می‌رود و مروج سیاست پذیرش همجنس‌گرایان در جوامع مذهبی است، طبیعتا نمی‌تواند مروج آموزش‌وپرورش اسلامی و مشاور خوبی برای نهادهای تربیت نسل ما باشد.
2-  فعالیت‌های یونسکو در حوزه مهم تربیت معلم و آموزش دانش‌آموزان در ایران  قریب به یک سال است افزایش چشمگیری یافته است؛ از برگزاری نشست‌های متعدد یونسکو و مسؤولان آموزشی کشور گرفته تا افزایش دید و بازدیدهای مدیران یونسکو و برخی مدیران آموزش‌وپرورش از جمله سرپرست جنجالی دانشگاه فرهنگیان که در «اجلاس جهانی آموزش برای توسعه پایدار»، یونسکو تصمیم گرفت با اجابت درخواست وی یک کرسی جدید با عنوان «معلمان به عنوان یادگیرندگان مادام‌العمر» را در دانشگاه فرهنگیان ایران تاسیس کند! دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران با اشاره به اینکه هرگونه اقدام در زمینه آموزش برای توسعه پایدار باید از معلمان آغاز شود، گفت: تاکنون 17 کرسی دانشگاهی یونسکو در ایران تاسیس شده است و موافقت یونسکو با تاسیس کرسی جدید در دانشگاه فرهنگیان، موفقیت دیگری برای سیستم آموزشی ایران به شمار می‌رود(!)

در مقابل سرپرست دانشگاه فرهنگیان نیز بدون توجه به عقبه مراکز تربیت معلم در کشور به عنوان میراث گرانبهای شهیدان رجایی و باهنر، گفته است: دانشگاه فرهنگیان نقش مهمی در زمینه آموزش برای توسعه پایدار دارد البته این دانشگاه به‌عنوان نهادی «نوبنیاد» در مرحله طفولیت قرار دارد و هنوز خروجی‌های مختصری داشته است.
وی افزود: دانشگاه فرهنگیان باید معلمانی را تربیت کند که بتوانند در ذهن و ضمیر دانش‌آموزان نفوذ کنند و سبک زندگی مناسب و هماهنگ با توسعه پایدار را به آنها بیاموزند. طبق برنامه مشخص‌شده توسط یونسکو، آموزش‌وپرورش باید از سال 2015 تا 2030 میلادی تلاش کند در زمینه اصلاح ساختاری و همچنین در جهت آموزش برای توسعه پایدار گام بردارد(!)
«مهرمحمدی» پیش از این اعلام کرده هیچ اعتقادی به «تربیت معلم» ندارد و حتی در مقاله‌ای با عنوان «دیانت در عرصه تربیت؛ با کدام رویکرد دینی می‌توان ره به سلامت برد؟» تاکید می‌کند هیچ نقشی برای آموزش‌وپرورش در پرداختن به مباحث دینی و ایدئولوژیک قائل نیست و اساسا معتقد است «آموزش‌وپرورش نباید ایدئولوژیک باشد».
احتمالا تربیت در دانشگاه‌های آمریکا و همراهی سرپرست فعلی دانشگاه آینده‌ساز فرهنگیان موجب شده پایگاه یونسکو برای ایجاد تغییرات بنیادین در سیستم آموزش‌وپرورش کشور تشکیلات یادشده باشد، چرا که به‌رغم دلبستگی مهرمحمدی به برنامه‌های ویژه یونسکو برای «تربیت معلمان»، وی پیش از این بارها اعلام کرده «وجود دانشگاه فرهنگیان را قبول ندارد و آمدنش به این دانشگاه شبیه طنز است».
شایعاتی مبنی بر تلاش مجموعه‌ای شناخته‌شده در دولت برای موفقیت استیضاح وزیر آموزش‌وپرورش که هم‌اکنون در مجلس در جریان است، به گوش می‌رسد تا سرپرست فعلی دانشگاه فرهنگیان به عنوان سرپرست وزارتخانه به جای فانی معرفی شود. شاید تلاش می‌شود از مسیر موفق(!) بی‌وزیر ماندن وزارت علوم و اصلاحات ساختاری با هزینه‌دهی حداقلی، با اتکا به تکنیک تعیین سرپرست به صورت مکرر و در بازه زمانی طولانی، اصل تشکیلات آموزش‌وپرورش را برخلاف اسناد بالادستی نظام در جهت تامین اهداف نهادهای بین‌المللی، مورد هجمه قرار دهند.
مهم است که مجلسی‌ها بدانند اخیرا سرپرست دانشگاه تربیت‌معلم اعلام کرده است برخلاف مصوبه مجلس تلاش دارد با  هماهنگی‌ با معاونت راهبردی ریاست جمهوری شرایط استخدام 5 هزار فارغ‌التحصیل دانشگاه‌ها در آموزش‌وپرورش را فراهم کند. این در حالی است که در مسیر تعیین‌شده برای «تربیت معلم» در نظام جمهوری اسلامی، «دانشگاه فرهنگیان» به  عنوان جمعی از همه «مراکز تربیت معلم» کشور با مولفه‌های عینی «تربیت اسلامی و حرفه‌ای» معلمان است. یعنی حاکمیت، هر لیسانسه‌ای را که از تربیت حرفه‌ای برخوردار است شایسته «تربیت نسل آینده» نمی‌داند.
ورود بموقع مجلس به حوزه آموزش‌وپرورش تاکنون منجر به خنثی‌سازی دو طرح کمیته مشترک اصلاحات و یونسکو در وزارتخانه شده است؛ از جمله ممنوع شدن طرح خصوصی‌سازی مدارس دولتی که با هدف فراهم شدن موقعیت خروج حاکمیت از مدیریت مدارس تهیه شده بود.
 همچنین موضوع حذف تعهد استخدام دانشجویان دانشگاه فرهنگیان که با نامه نوبخت به جهانگیری کلید خورده بود با مصوبه مجلس منتفی شد. نوبخت دلیل درخواست حذف قانون تعهد خدمت در آموزش‌وپرورش را «از بین رفتن فلسفه وجودی جذب نیرو به صورت بورسیه تعهد خدمتی در آموزش و پرورش» عنوان کرده است. وی تاکید کرده بود می‌توان نیاز آموزش‌وپرورش را از میان فارغ‌التحصیلان سایر دانشگاه‌ها تأمین کرد.
طرح یادشده در حالی با هدف حذف استخدام فارغ‌التحصیلان دانشگاه فرهنگیان به جریان افتاده بود که دولت به علت «کمبود نیروی انسانی» طرح واگذاری مدارس دولتی در مناطق محروم کشوررا  به بخش خصوصی در پیش گرفته بود و در عین حال تلاش داشت ردیف استخدامی برای جذب فارغ‌التحصیلان تربیت معلم را منتفی کند! به‌رغم شکست این بخش از طرح، کماکان تلاش‌های جدی برای مهندسی نظامات آموزشی کشور و فتح آموزش‌وپرورش وجود دارد و مبارزه با این جریان هدفمند، هوشیاری مضاعف شورایعالی انقلاب فرهنگی و مجلس شورای اسلامی را می‌طلبد.
 

معاون اول رئیس‌جمهور در واکنش به انتقاد رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی از گرانی برق گفت: از سال گذشته مجوز افزایش ۳۷درصدی قیمت برق را داشتیم، ولی برق خانگی و کشاورزی را حداکثر ۱۰درصد و برق تجاری را تا سقف ۲۰درصد گران کردیم. به گزارش تسنیم، اسحاق جهانگیری در پاسخ به اینکه: «رئیس کمیسیون انرژی مجلس اعلام کرد مصوبه گرانی برق باید در هیأت تطبیق مصوبات مجلس بررسی و سپس ابلاغ شود، چرا شما این مصوبه را قبل از اعلام نظر مجلس ابلاغ کردید؟» گفت: دولت حق دارد در همه مسائلی که تشخیص می‌دهد به‌مصلحت است، تصمیماتی را اتخاذ کند. وی افزود: روال اینگونه است که رئیس مجلس هر مصوبه‌ای را که خلاف قانون تشخیص بدهد، به دولت اعلام می‌کند و ما هم اعمال می‌کنیم، درباره این مصوبه هم روال به همین شکل است. جهانگیری تصریح کرد: دولت به‌دلیل شرایط سختی که مردم دارند، به‌رغم اینکه از سال گذشته مجوز افزایش 37درصدی قیمت برق را داشت، این مصوبه را اجرا نکرد و از اول اسفند برق خانگی و کشاورزی حداکثر 10 درصد و برق تجاری و سایر بخش‌ها هم تا سقف 20 درصد گران شد. وی افزود: بنابراین با این تفاسیر رئیس کمیسیون انرژی مجلس حق اینگونه اظهارنظرها را ندارد. وی در ادامه با اشاره به لزوم رعایت حقوق مصرف‌کننده از سوی تولیدکنندگان گفت: برنامه‌های اقتصادی دولت برنامه‌هایی است که در زمینه رعایت حقوق مصرف‌کننده بسیار جدی و محکم است. وی افزود: البته این را باید بگویم که رعایت حقوق مصرف‌کننده بیشتر از آنکه برعهده دولت باشد، برعهده بخش خصوصی است و دولت تنها وظیفه نظارت دارد.

بیش از صد تن از اساتید و پژوهشگران اقتصاد با صدور بیانیه‌ای در سالگرد ابلاغ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی، بر ضرورت توجه جدی به رشد اقتصاد ملی با تمسک به الگوهای درون‌زا تأکید کردند. به گزارش تسنیم، مدرسان و پژوهشگران اقتصاد در دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی در این بیانیه آورده‌اند که با وجود گذشت 10 سال از ابلاغ سیاست‌های کلی اصل 44، تغییر مطلوب در نسبت دولت و بخش غیردولتی در مسؤولیت‌های حاکمیتی و تصدی‌گری حاصل نشده است. اگرچه اقتصاد مقاومتی هم با ریاضت اقتصادی و هم با اقتصاد بسته و حصارکشیده تمایزهای اساسی دارد اما این تفاوت‌ها به‌معنای تکیه بر دیگران و انتقال نقطه ثقل رشد اقتصاد به بیرون نیست بلکه حرکت به‌سمت تعاملات اقتصادی هدفمند با خارج باید در دل الگویی درون‌زا از رشد اقتصاد ملی صورت گیرد. در این منظومه تمام سیاست‌های اقتصادی بر مدار تقویت تولید ملی و اشتغال کامل عوامل تولید داخل خواهد چرخید به‌نحوی که بستن کانال‌های خارجی نتواند مسیر رشد بلندمدت اقتصاد ملی را مختل کند. برای پایداری تولید در کشور و با هدف شکل‌دهی بازارهای جدید خارجی لازم است راهبرد برون‌گرایی هدفمند در دستور کار بخش خارجی اقتصاد قرار گیرد تا از این طریق بتوان با توسعه صادرات غیرنفتی، تقاضای مطمئنی را برای محصولات و خدمات تولیدی کشور فراهم کرد. شرط لازم برای توسعه صادرات غیرنفتی و نفوذ کالاهای ایرانی به بازارهای جهانی، امکان رقابت تولیدات داخلی با محصولات خارجی در بازار ایران است. این رقابت در گرو بهبود بهره‌وری تولید و اقتصاد دانش‌بنیان است که با موانع نهادی مهمی روبه‌رو است. مطالعات نشان می‌دهد در اقتصاد ایران، یکی از عمده‌ترین تنگناها برای سرمایه‌گذاری‌ بخش غیردولتی بویژه بنگاه‌های کوچک و متوسط، موانع موجود بر سر راه دسترسی سهل و غیررانتی به منابع مالی است. درمان ضعف پشتیبانی نظام مالی از بخش واقعی به‌صورت غیرتبعیض‌آمیز، ایجاد نهادها و ابزارهای تأمین مالی برای بنگاه‌های کوچک و متوسط و اصلاح تحمیل یکجانبه هزینه‌ها بر تسهیلات‌گیرندگان که مستلزم اجرای واقعی بانکداری بدون رباست، از جمله تدابیر مهم در مسیر تقویت تولید ملی و ارتقای توان کارآفرینی خواهد بود. کاستن از دیوان‌سالاری خسته‌کننده و آزاردهنده و رفع موانع متعدد و پرشمار تولید و سرمایه‌گذاری در ایران که می‌توان آنها را «تحریم داخلی» نامید و باز کردن گره‌های انبوه موجود از دست و پای کارآفرینان ایرانی، برجسته‌ترین تکلیف دولت برای تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و زمینه‌ساز ورود نسل جدید کارآفرینان است. در مسیر تحقق مؤلفه‌های یادشده، از دولت انتظار می‌رود تعداد مشخصی از شاخص‌های کانونی را برای تحقق هدف‌های اقتصاد مقاومتی محور تمام سیاست‌های خود قرار دهد و به‌طور جدی با موانع آن از جمله فضای دشوار کسب و کار و محیط رانتی و فسادآلود برخورد سیستمی کند و در دوره‌های متناوب، گزارش عملکرد آن شاخص‌های کانونی را به اطلاع صاحب‌نظران و عموم مردم برساند. کاهش وابستگی تولید و مصرف به خارج، کاهش وابستگی بودجه دولت به درآمدهای غیرمالیاتی، افزایش انضباط پولی و مالی و هزینه‌های بخش عمومی و اصلاح الگوی مصرف چه در دولت و چه در جامعه باید از جمله محورهای قطعی این گزارش باشد. همچنین از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و دیگر نهادهای نظارتی انتظار می‌رود با تنقیح قوانین و همچنین با تدوین بسته‌های قانونی و مقرراتی، به‌طور مستمر اجرای مؤلفه‌های سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی  را پایش و مسؤولان مربوط را به اجرای وظایف مهم‌شان در تحقق اهداف این  سیاست‌ها دلالت و راهنمایی کنند. از خطبا، شخصیت‌های دینی و ملی، شورایعالی انقلاب فرهنگی، نخبگان دانشگاهی و صاحبان رسانه بویژه رسانه ملی انتظار می‌رود با فرهنگسازی و تحلیل و بازخوانی و پیگیری اجرای کامل و مؤثر سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی به وظیفه خود در زمینه‌سازی برای اجرا و گفتمان‌سازی این سیاست‌ها عمل کنند و رسالت تاریخی خویش را به بهترین نحو به‌جا آورند. از قوه‌قضائیه نیز انتظار می‌رود با نظارت جدی بر اجرای قوانین، ضمن تقویت قانونگرایی و حاکمیت قانون و افزایش امنیت سرمایه‌گذاری و ضمانت حقوق مالکیت، با همه مظاهر و مصادیق مفاسد اقتصادی و رانت‌جویی بدون چشم‌پوشی برخورد کنند تا زمینه برای اجرای مؤثر و تحقق اهداف سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی فراهم شود.

دکتر سیدعلیرضا مرندی در پنجمین نشست آزاداندیشی و گفت‌وگوی انتقادی با موضوع بررسی سیاست‌های کنترل جمعیت گفت: صحبت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ـ در زمان ریاست جمهوری ـ  این بود که بدون مشورت روحانیت کاری انجام نشود و شعار زمان شاه را که 2 فرزند کافی است زنده نکنیم و این جواب‌ها از نظر من منفی بود. به گزارش فارس، مرندی گفت: مساله جمعیت به علت مشکلاتی بود که در کشور وجود داشت. در دولتی که این بحث را مطرح کردند آنچنان وزرا آرای منفی داشتند که من فکر نمی‌کردم غیر از خودم کسی رأی مثبت دهد اما اکثریت آنها با وجود مخالفت بیانی رأی مثبت دادند. همه آنها مشکل را درک می‌کردند منتها نگرانی همه از این بود که نکند مساله جمعیت خلاف شرع باشد. وزیر اسبق بهداشت تصریح کرد: اکنون مطالعات جمعیت نشان می‌دهد کاهش رشد جمعیت بلافاصله از همان زمان شروع شده بود. این نماینده مجلس گفت: مقام معظم رهبری اکنون فرموده‌اند کندی رشد جمعیت کشور ما را بشدت تهدید می‌کند و بنده با اینکه آن زمان مسؤول جمعیت نبودم اما چون در شروع این موضوع نقش داشتم احساس گناه می‌کنم. با اینکه جمعیت‌شناس نیستم اما ناراحتم چرا آن رصدی را که ایشان فرمودند انجام ندادم و با اینکه امام مشکل شرعی برای این قضیه نمی‌دیدند اما احساس گناهش در من وجود دارد. رئیس فرهنگستان علوم پزشکی اظهار داشت: حضرت آقا در فرمایشات خود گفته‌اند که این کار در زمان خودش کار خوبی بود و مساله جمعیت هدف برنامه اول توسعه بود و قرار نبود متوقف شود. آن زمان که ما آمار می‌دادیم مرکز آمار ایران می‌گفت وزارت بهداشت نباید آمار بدهد. مرندی تصریح کرد: من در حدی که عقلم می‌رسید این کار را انجام دادم اما هنوز هم احساس عذاب وجدان می‌کنم شاید اصلاً نباید وارد مساله کنترل جمعیت می‌شدم.

گروه سیاسی: پنجشنبه همین هفته دور جدید مذاکرات هسته‌ای میان نمایندگان دولت‌های ایران و 1+5 در سوییس و در شهر مونترو برگزار می‌شود. به‌رغم اعلام صریح و موکد مقامات مسؤول در ایران مبنی بر عدم پذیرش طرح 2 مرحله‌ای شدن توافق، اما آمریکایی‌ها همچنان از ضرب‌الاجل 24 مارس می‌گویند و تاکید می‌کنند در صورت راضی نشدن تیم مذاکره‌کننده حسن روحانی به انجام یک توافق کلی، آنها حاضر به تمدید مذاکرات نخواهند بود. به گزارش «وطن امروز»، در ایران از اردوگاه دولت اظهارنظرهای بعضا متناقض درباره این موضوع یعنی طرح توافق 2 مرحله‌ای، به گوش می‌رسد و برخی مقامات دولتی به گونه‌ای سخن می‌گویند که شائبه عقب‌نشینی آنها در مقابل تهدید آمریکایی‌ها به عدم تمدید زمان مذاکرات ایجاد می‌شود. در این میان و در شرایطی که سیاست رسمی جمهوری اسلامی ایران، تجمیع همه محورهای محل اختلاف در قالب یک توافق یک مرحله‌ای است اما آمریکایی‌ها با انتشار بخش‌هایی از توافق مطلوب خود، باز هم بر طرح توافق 2مرحله‌ای و ضرب‌الاجل 24 مارس تاکید کرده و با انتشار بخش‌هایی از دیکته خود برای توافق جامع هسته‌ای، به پیشواز مذاکرات مونترو رفته‌اند. این بار نیز همانند دفعات گذشته، این خبرگزاری رویترز بود که اقدام به انتشار این خبر کرد. خبرگزاری رویترز از ابتدای مذاکرات هسته‌ای در دولت روحانی، همواره نشان داده است دسترسی‌های ویژه‌ای به منابع و دیپلمات‌های مذاکره‌کننده هسته‌ای دارد. آنگونه که خبرگزاری رویترز منتشر کرده، یک مقام ارشد آمریکایی که خواست نامش فاش نشود، روز جمعه در میان خبرنگاران حاضر شد و از پیشرفت نسبی مذاکرات هسته‌ای خبر داد. براساس آنچه طی یک‌سال و نیم اخیر مشاهده شده این مقام آمریکایی به احتمال بسیار زیاد، وندی شرمن، نماینده ارشد آمریکا در مذاکرات هسته‌ای است. این روال کاری، ماه‌هاست توسط شرمن دنبال می‌شود. او همواره قبل یا بعد از یک دور مذاکرات هسته‌ای به میان خبرنگاران می‌آید و روند و جزئیات مذاکرات را تشریح می‌کند. بر همین اساس اگرچه رویترز، گزارش خود را به نقل از یک مقام ارشد آمریکایی منتشر کرده، اما به نظر می‌رسد منظور این خبرگزاری همان وندی شرمن باشد.
تفاهم سیاسی، شاید وقتی دیگر!
آنگونه که خبرگزاری فارس به نقل از رویترز منتشر کرده، این مقام ارشد آمریکایی با حضور در جمع خبرنگاران، از پیشرفت قابل توجه در مذاکرات هسته‌ای با ایران خبر داد، اما گفت هنوز موضوعات دشواری بین طرفین باقی مانده است.براساس این گزارش،  این مقام آمریکایی گفت با وجود پیشرفت قابل توجهی که در مذاکرات هسته‌ای با ایران صورت گرفته، اما همچنان موضوعات دشواری باقی مانده و بعید است طرفین در گفت‌وگوهای این هفته به توافق دست یابند. این مقام آمریکایی که در جمع گروهی از خبرنگاران صحبت می‌کرد، همچنین گفت: «ارنست مونیز» وزیر انرژی آمریکا این هفته نیز در مذاکرات هسته‌ای با ایران که در شهر مونتروی سوییس برگزار می‌شود، شرکت می‌کند. پیش از این گزارش شده بود علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران نیز برای دومین بار در مذاکرات حضور می‌یابد. به نوشته خبرگزاری رویترز، مقام ارشد آمریکایی که خواسته نامش فاش نشود، درباره مذاکرات به خبرنگاران گفت: «روشن است که مذاکرات پیشرفت قابل توجهی داشته و اختلافات کاهش یافته است، اما واقعا نمی‌دانیم آیا می‌شود به یک توافق خوب رسید یا نه.» وی افزود: «هنوز موضوعات دشواری باقی مانده است. هنوز شکاف‌هایی وجود دارد.» این مقام آمریکایی در پاسخ به این سوال که آیا احتمال حصول «توافق سیاسی» در هفته جاری وجود دارد یا نه، گفت: «این هفته انتظارش را ندارم».
محورهای دیکته اوباما
حضور مقام ارشد آمریکایی در میان خبرنگاران، تنها محدود به همین اظهارنظرهای کلی نبود. آنگونه که شبکه العربیه گزارش داده و به این حضور اشاره کرده، مهم‌ترین محور اظهارات این مقام ارشد آمریکایی، توضیحاتی بود که او درباره محورهای کلی توافق هسته‌ای مورد نظر آمریکا ارائه کرد. این مذاکره‌کننده آمریکایی کلیات مدنظر واشنگتن در مذاکرات هسته‌ای را در اختیار خبرنگاران قرار داد و گفت: واشنگتن به دلیل آنکه «سرسختانه بر سر برخی اصول ایستاده‌»، تاکنون با چند بار تمدید مذاکرات موافقت کرده است. وی افزود: «ما تنها توافقی را می‌پذیریم که راه‌های مختلف به سمت مواد شکافت‌پذیری را که ایران برای یک سلاح هسته‌ای نیاز دارد، ببندد.»
این مقام ارشد آمریکایی سپس درباره شرایط واشنگتن در مذاکرات سخن گفت و بدون اینکه به جزئیات اشاره کند، محورهای کلی توافق مطلوب آمریکا را تشریح کرد. این محورها عبارتند از:
1ـ ایران نباید اجازه تولید پلوتونیوم سطح تسلیحاتی را در رآکتور اراک داشته باشد. وی در این باره گفت: «در مورد اینکه ایران چطور می‌تواند رآکتور اراک را به نحوی تغییر دهد که برای اهداف متفاوتی مورد استفاده قرار گیرد، در حال مذاکره هستیم.»
به گزارش «وطن امروز»، براساس این بند، آنچه مورد نظر آمریکایی‌ها است، تغییر ماهیت هسته‌ای رآکتور اراک است. در حالی که ایران با اعلام پذیرش موضوع بازطراحی رآکتور اراک، رسما پیشنهاد کاهش ظرفیت این رآکتور را پذیرفت اما در دیکته آمریکایی‌ها، می‌خواهند به تیم ایرانی تحمیل کنند که موضوع پلوتونیوم به کلی منتفی شود و ایران از اورانیوم غنی‌شده به عنوان سوخت این رآکتور استفاده کند. با این اقدام، عملا رآکتور اراک تغییر ماهیت داده است!
2ـ «ایران نباید از مجتمع هسته‌ای فردو برای غنی‌سازی استفاده کند. ایران تنها در مجتمع نطنز امکان غنی‌سازی خواهد داشت.» این موضوع نیز به صورت کلی آمده است اما براساس برخی شنیده‌های «وطن‌امروز»، گویا در دیکته آمریکایی‌ها به تیم ایرانی فشار می‌آورند تا تاسیسات فردو تنها محلی برای تحقیق و توسعه پیرامون ساختار و طراحی یک نوع سانتریفیوژ باشد!
3ـ هر توافقی، باید موجب شود ایران دست‌کم یک سال با رسیدن به مقدار کافی مواد اتمی لازم برای یک بمب فاصله داشته باشد.
براساس این بند نیز موضوع کاهش ظرفیت غنی‌سازی و نیز مبحث ذخایر اورانیوم ایران مطرح است. آمریکایی‌ها موضوع انتقال سوخت ایران به خارج از کشور (روسیه) را تمام شده دانسته و می‌خواهند حجم انباشت ذخایر اورانیوم غنی شده در ایران بیشتر از 500 کیلوگرم نباشد.
4ـ تعداد سانتریفیوژهای فعال و ذخایر اورانیوم کنونی ایران، به میزان «قابل ملاحظه‌ای کاهش» می‌یابد.
درباره سانتریفیوژها نیز آمریکایی‌ها یک دوره زمانی 15 ساله را در نظر گرفته‌اند. در این دوره ایران تا 10 سال آینده اجازه نخواهد داشت بیشتر از
5 هزار سانتریفیوژ نسل اول در اختیار داشته باشد البته این میزان سانتریفیوژ نیز با برخی تغییرات در ساختار آبشارها، ظرفیت بسیار کمتری از شرایط عادی برای غنی‌سازی خواهند داشت.
5ـ  ایران باید با بازرسی‌های بی‌سابقه از تأسیسات تولید و همچنین معادن و آسیاب‌های اورانیوم و همچنین مراکز مشکوک، موافقت کند.
6 ـ آمریکا به دنبال توافقی است که در آن، کاهش تحریم‌های مد نظر ایران، «در یک دوره‌ زمانی، مرحله‌بندی شده است.»
اما درباره لغو تحریم‌ها که در واقع هدف اصلی دولت روحانی برای مذاکرات هسته‌ای در یک سال و نیم اخیر است، نکات قابل تاملی وجود دارد. براساس گزارشات موجود و اخباری که طی چند ماه اخیر منتشر شده، آمریکایی‌ها هرگز تحریم‌های اعمال شده علیه ایران را «لغو» نخواهند کرد. در دیکته آمریکایی‌ها، تنها بخشی از تحریم‌ها به صورت موقت «تعلیق» می‌شوند. ضمن اینکه هیچ ضمانت اجرایی برای برداشتن تحریم‌های مصوب کنگره نیز وجود ندارد. البته این موضوع پنهانی نیست و وندی شرمن روز جمعه صراحتا درباره آن اظهارنظر کرده است. شرمن که در موسسه کارنگی سخن می‌گفت، درباره مذاکرات هسته‌ای با ایران و درباره توافق جامع گفت: تحریم‌ها برای مدت بسیار طولانی علیه ایران باقی می‌ماند. وی تاکید کرد: تمام تحریم‌های ما علیه ایران درباره «حمایت از تروریسم» و «حقوق بشر» باقی می‌ماند؛ تمام نگرانی‌ها درباره بی‌ثبات‌سازی خاورمیانه باقی می‌ماند و این مساله برای یک زمان بسیار بسیار طولانی باقی می‌ماند!

سخنگوی کاخ سفید: برای ما مهم است که شانه به شانه اسرائیل باشیم
جاش ارنست، سخنگوی کاخ سفید در کنفرانس خبری جمعه خود در پاسخ به سوالی در خصوص سفر نتانیاهو به آمریکا برای سخنرانی در کنگره، اسرائیل را نزدیک‌ترین متحد آمریکا در خاورمیانه دانست که آمریکا اعتقاد دارد باید شانه به شانه آن حرکت کند. وی تصریح کرد آوردن ایران به میز مذاکرات به همان اندازه که به امنیت ملی آمریکا کمک می‌کند، به امنیت اسرائیل هم کمک خواهد کرد. وی در خصوص تهدید سخنرانی نتانیاهو برای مذاکرات هسته‌ای با ایران نیز گفت روشن است که نتانیاهو منتقد مذاکرات و برنامه اقدام مشترک بوده است. ارنست با اشاره به سخنان نتانیاهو مدعی شد توافق هسته‌ای با ایران در حذف ذخایر هسته‌ای این کشور موفق بوده است. به گفته سخنگوی کاخ سفید، توافق ژنو، توافق خوبی بوده چرا که ایران را به بحث‌های جدی هسته‌ای وادار کرده و پیشرفت هسته‌ای ایران را متوقف کرده است. وی تحریم‌های ضدایرانی را یکی از سخت‌ترین تحریم‌های تاریخ دانست که برخی کشورها برای اجرای آن دست به ایثار اقتصادی زده‌اند: «تحریم‌های جدید می‌تواند ائتلافی را که برای اجرای این تحریم‌ها به وجود آمده از میان بردارد و ایران مجبور به گرفتن تصمیمات سخت لازم نشود». ارنست تصریح کرد که بازرسی‌ها پس از توافق نهایی از تمام سطوح چرخه تامین سوخت هسته‌ای ایران انجام خواهد شد.

در حالی در چند روز اخیر قیمت شیر 200 تومان افزایش یافته است که نایب‌رئیس هیأت‌مدیره انجمن صنایع لبنی می‌گوید: افزایش قیمت لبنیات علاوه بر 15 درصد مصوبه تیرماه غیرقانونی است و با متخلفان برخورد قضایی می‌شود. محمد فربد در گفت وگو با فارس و در پاسخ به این پرسش که چرا صنایع لبنی قیمت محصولاتشان را برای سومین بار افزایش داده‌اند، گفت: کدام برندها افزایش قیمت داده‌اند؟ افزایش قیمتی مشاهده نشده تا دلیلی برای آن عنوان شود. سخنان وی درحالی است که برند «دامداران» هفته گذشته شیر 2300 تومانی را به 2500 تومان افزایش داد. جالب است که چنین افزایش قیمتی رخ می‌دهد و مسؤولان خبر ندارند! وی در مورد غیر قانونی بودن این اقدام اینگونه پاسخ می‌دهد: تیرماه امسال و پس از ماه رمضان صنایع لبنی طبق مصوبه مجاز شدند که قیمت محصولاتشان را 15 درصد افزایش دهند. فربد با بیان اینکه در آن روزها برخی صنایع براساس مصوبه 15 درصد افزایش قیمت را اعمال کردند، گفت: اما برخی دیگر به دلایلی از جمله عدم کشش بازار و مسائل رقابتی این افزایش قیمت را اعمال نکردند، بنابراین طبق مصوبه مجازند هر زمان که تشخیص دهند این کار را انجام دهند. رئیس هیأت‌مدیره انجمن صنایع لبنی تصریح کرد: اگر صنایع لبنی افزایش قیمتی در محصولاتشان اعمال کرده‌اند باید تحقیق شود که این افزایش مربوط به همان 15 درصد مصوبه بوده یا افزایش علاوه بر آن 15 درصد است. فربد افزود: سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان باید با شرکت‌های خاطی که افزایش قیمت آنها توجیه لازم را ندارد برخورد کند و با دعوت از این شرکت‌ها درباره افزایش قیمت محصولاتشان توضیح بخواهد و اگر سازمان حمایت تخلف را محرز بداند آن واحد به واحد قضایی معرفی و با آن برخورد می‌شود. وی افزود: در حال حاضر بیش از 500 واحد لبنی در سطح کشور فعال و این صنعت یک صنعت رقابتی است که با توجه به اینکه برخی صنایع از مواد کیفی‌تر استفاده می‌کنند ممکن است قیمت تمام‌شده برای آنها بالاتر باشد. فربد در پاسخ به این پرسش که آیا ممکن است خرید حمایتی شیر با قیمت مصوب 1440 تومان از دامداران باعث افزایش قیمت شیرخام و همچنین گرانی محصولات لبنی شده باشد، گفت: خیر، دولت به وظیفه قانونی خود در قبال حمایت از دامداران عمل کرده و این اقدام هیچ تأثیر نامطلوبی بر صنایع لبنی نداشته است. گفتنی است در حالی که سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان به صنایع لبنی اولتیماتوم داده که تا 9 اسفند مهلت دارند قیمت‌های افزایش‌یافته محصولات‌شان را به حالت قبل برگردانند، لبنیاتی‌ها محصولات تولیدی خود را همچنان با همان قیمت‌های جدید و افزایش‌یافته روانه بازار می‌کنند. به‌عنوان نمونه می‌توان به شیر کم‌چرب در بطری‌های یک لیتری اشاره کرد که تا پیش از این 2200 تومان فروخته می‌شد اما اکنون 2400 تومان عرضه می‌شود. البته علیرضا رفیعی، معاون سازمان حمایت مصر‌ف‌کنندگان و تولیدکنندگان پس از این تغییرات قیمتی گفت: برخی کارخانه‌های لبنی، قیمت شیر کم‌چرب را 200 تومان افزایش داده‌اند که به آنها تذکر داده شده تا به قیمت قبل بازگردانند.

زهرا حیدرزاده: سریال «همه چیز آنجاست» در ظاهر مانند سایر ملودرام‌های خانوادگی سال‌های اخیر تلویزیون به نظر می‌رسد اما از نظر محتوایی گامی بلند در مجموعه‌سازی در تلویزیون برداشته چرا که دارای نگاه متفاوتی است که جایش در سال‌هایی که سریال‌های خانوادگی با پیش‌زمینه موضوعات اجتماعی بسیاری ساخته شده، خالی بوده است. ایده اولیه این مجموعه، ایده ساده خوبی بوده که می‌توانسته تکراری و کلیشه بشود، خانواده‌ای که در پی مساله‌ای که غبار گذشت زمان بر آن نشسته از یکدیگر دور افتاده‌اند و اکنون هر کدام دچار مشکلاتی شده و از یکدیگر بی‌خبرند. در این میان داستانک‌های کوچک و بزرگ و شخصیت‌های متعددی وجود دارند که هرکدام مستعد پرداختی کامل هستند و شاید ایده خوبی برای مجموعه‌ای دیگر به نظر برسند اما نویسنده با هوشمندی به میزان مناسب از آنها بهره برده و ارتباط مناسبی بین‌شان برقرار کرده است. بنابراین موفق شده است از دام تم‌های تکراری رازهای خانه پدری، دعوای مادرشوهر و عروس، بلندپروازی‌های پسر جوان در دستیابی به ثروت برای ازدواج، مساله همسر دوم و بسیاری دیگر رهایی یابد و به هر یک از این داستان‌های درهم تنیده در حد لزوم پرداخته و پشت ظاهر ساده داستان ساختاری پیچیده اما براساس واقعیت بنا کند که این نگاه رئالیستی به باورپذیری کمک کرده است.
 سیاه، سفید یا خاکستری
سال‌هاست یکی از کلیشه‌های فیلمنامه‌نویسی شخصیت خاکستری است. این نوع شخصیت همانطور که در محیط پیرامون وجود دارد در جهان داستان‌ها نیز همیشه بوده است اما بیشتر فرزند داستان مدرن است چراکه در اسطوره‌ها و افسانه‌ها همواره خیر و شر مسیری مجزا و مشخص داشته‌اند. واضح است که فرزندان آدم عاری از خطا و اشتباه نیستند اما در سال‌های اخیر تاکید بر این خطاها تا جایی پیش رفته است  که گاه جای قهرمان و ضدقهرمان عوض می‌شود. بازیگران نقش‌های منفی برای اینکه بگویند نقش‌شان خیلی سیاه و خبیث نبوده است و بازیگران نقش‌های مثبت برای اینکه متهم به کلیشه و تکراری، تک‌بعدی و بی‌عمق بودن شخصیت نشوند نقش خود را شخصیت خاکستری توصیف می‌کنند. اما در این سریال، مثال نقض این تفکر به‌خطارفته را می‌بینیم. این‌بار قهرمان اصلی سریال، نه دچار خطایی بس بزرگ شده و سنگی را در چاه انداخته که تا انتها باید در پی درآوردن آن باشد، نه انسان بخت‌برگشته‌ای است که سرنوشت بلاهای عجیب و غریب سرش می‌آورد و نه عاشق دل‌خسته‌ای است که ناچار می‌شود پا در بیراهه بگذارد. مهدی فرهمند، یک جوان بسیار معمولی است مانند اکثر جوان‌های این کشور. بسیار خانواده دوست است، احترام همه بویژه پدر و مادرش را نگه می‌دارد، همسرش را محرم اسرارش می‌بیند و او نیز رازدار او است، مسؤولیت‌پذیر است بویژه نسبت به اعضای خانواده‌اش و کارها را با توکل بر خدا پیش می‌برد. از طرفی نقاط ضعفی هم دارد مانند زودعصبانی شدن که ادب و احترامی که برای دیگران قائل است مانع دردسرسازی می‌شود و کم‌کم که پخته‌تر می‌شود آرام و صبورتر هم می‌شود. همچنین به‌علت کم‌تجربگی‌اش و اعتماد بیجا به دیگران اشتباهاتی در معاملات مرتکب می‌شود که می‌تواند تاوان سنگینی برایش داشته باشد که در انتهای سریال پاداش نیت خیر خود در یاری رساندن به دیگران را دریافت می‌کند و با کمک خدا مشکلاتش حل می‌شود. در نهایت هم قهرمان به هدفش که چیزی نیست جز دور هم جمع کردن خانواده نائل می‌شود و فیلمساز به این پیام که بسیاری مشکلات پیش آمده به‌علت دوری از هسته مرکزی خانواده بوده است، می‌پردازد. بنابراین هرچند اکثر شخصیت‌های اثر خاکستری‌اند اما قهرمان اصلی سفید ولی واقعی و ملموس است، کسی که به یاری دیگران می‌آید، پا در بیراهه نمی‌گذارد و در همه حال یاد خدا را فراموش نمی‌کند.  نکته قابل توجه آنکه ضدقهرمان به معنای شخصیت سیاه، خبیث و بدذات وجود ندارد؛ هرچند فانی و 3-2 کاراکتر فرعی، نقطه مقابل قهرمان هستند و برای او و سایرین مشکلاتی ایجاد می‌کنند اما چون همه در بستری واقعی‌اند و تمام شخصیت‌ها حتی اصلی‌ها شباهت بسیاری به مردم عادی دارند، ضدقهرمان آنها هم تنها کارشان خباثت و توطئه بر ضدقهرمان نیست. در کنار تمام ویژگی‌های منفی فانی، چند ویژگی مثبت مانند خانواده‌دوستی و علاقه و محبت به فرزندان، از غیرقابل باور شدن او جلوگیری می‌کند که این از موارد استفاده مناسب از شخصیت خاکستری است. در مجموع می‌توان گفت آنچه باعث جذابیت داستان و باورپذیری شخصیت‌ها می‌شود در رنگ آنها نیست بلکه در ظرافت‌های شخصیت‌پردازی و تعمق و تفکر نویسنده درباره شخصیت‌ها، جزئیات زندگی و روابط بین آنهاست، آنطور که در واقع هستند و می‌توانند درخدمت فیلم باشند. به‌علت همین شخصیت‌پردازی مناسب، ویژگی‌های مثبت سایرین مانند گذشت و عذرخواهی عروس نسبت به مادرشوهرش، صبوری پدر و محبت عمه خانواده غیرقابل باور نیست و اتفاقاً به‌علت همذات‌پنداری مخاطب با آنها و شباهت بسیار زیاد جهان داستان با زندگی‌مان، بسیار تاثیرگذار است. از جمله این شباهت‌ها دید تقریباً واقع‌بینانه نسبت به دین است به همان صورت که در زندگی مردم جریان دارد، نه انتخابی و جداافتاده و خلاصه‌شده در یک کاراکتر خاص.
پرداخت به مسائل روز
سریال علاوه بر موضوعات خانواده به موضاعات روز اجتماع مانند تحریم، تعطیلی کسب و کارهای کوچک، واردات بی‌حساب و کتاب، باندبازی در وام و تاثیر آنها بر خانواده‌ها می‌پردازد که از ویژگی‌های مثبت فیلم، نگاه منصفانه به این مسائل است. به‌طور مثال هنگامی که صحبت از ورشکستگی خانواده یا استفاده فرصت‌طلبان از موانع دریافت وام می‌شود، کل سیستم را زیر سوال نمی‌برد بلکه انتقاداتی منطقی را مطرح می‌کند و هنگامی که بحث اقتصادی پیش کشیده می‌شود به ابعاد مختلف قضیه مانند نقش خود مردم در نخریدن کالاهای خارجی اشاره می‌شود و تمام آنها در دیالوگ‌های عادی و بین بحث‌های اصلی مطرح می‌شود بدون اینکه فیلم را از ریتم بیندازد و جذابیت را کم کند. نکته قابل تامل اینکه مانند بسیاری کارهای مشابه بویژه در سینما به طرح معضلات و مشکلات و رها کردنشان اکتفا نکرده و ضمن ریشه‌یابی منطقی آنها راه‌حل‌هایی ممکن، حساب‌شده و سازنده ارائه کرده است و در بسیاری داستان‌ها شخصیت‌ها را تا رسیدن به نتیجه همراهی می‌کند و مهم‌تر اینکه تمام این مسائل در خدمت درام فیلم است و از جذابیت‌های اثر نمی‌کاهد. از جمله نامزد بددل و شکاک را با جدایی یا نادیده گرفتن رها نکرده بلکه مشاوره را نه‌تنها پیشنهاد می‌دهد بلکه روال آن را قدم به قدم ادامه داده تا باورپذیری و همچنین تاثیر آن را افزایش دهد. از دیگر داستان‌های فرعی که نگاه تازه‌ای به آن می‌شود ارتباط بین دختر جوان خانواده و مدیر شرکتی که در آن کار می‌کند، است که با نگاهی بسیار ظریف که تنها یک نویسنده زن می‌تواند روایت کند مشکلاتی که از پس این رابطه به ظاهر ساده به وجود خواهند آمد را به تصویر می‌کشد. اولین بار است که با این دقت به نگاه‌ها، جملات و توجهات صادقانه و بی‌غرضی که ممکن است موجب احساسات اشتباهی در طرفین شود، پرداخته می‌شود. این همان حفظ حریم در روابط زن و مرد است که فرهنگ اسلامی- ایرانی ما برآن تاکید می‌کند اما در سال‌های اخیر به بهانه‌های مختلف مرزهای آن عقب و عقب‌تر رفته است و این سریال توانسته دور از شعارزدگی این مساله را دراماتیزه و ابعاد مختلف آن را برای بیننده روشن کند.
 تجربه موفق همفکری و دیگر رازهای موفقیت
فیلمنامه‌نویس کار، خانم قشقایی، دقیقاً نویسنده است نه کارگردان، تهیه‌کننده و مانند آن، کسی که سابقه نوشتن رمان هم دارد. در سال‌های اخیر شاهد بوده‌ایم نتیجه کار فیلمنامه‌نویسانی که سابقه کار در حوزه ادبیات را دارند تجربه‌های موفقی مانند شیار 143 می‌تواند باشد و این امر بار دیگر لزوم سرمایه‌گذاری جدی روی فیلمنامه و مراحل پیش‌تولید را یادآوری می‌کند. موفقیت این کار محصول فکری مشترک است بویژه عنصر نویسندگی نقش بسیار مهمی ایفا کرده است، اگرنه اثر سینمایی اخیر همین کارگردان نگاه دیگری به جامعه و روابط حاکم بر آن دارد که بسیار متفاوت است. تیم فکری سریال مانند شخصیت‌های فیلمش از تجربه و مشورت پیشکسوتان بهره برده است و نتیجه این همفکری مطلوب است. این موضوع نکته قابل توجهی در کشور ماست که گاهی استفاده از نظرات دیگران خوشایند به نظر نمی‌آید اما واقعیت این است که کار تیمی هرچند محدودیت‌هایی ایجاد می‌کند اما برآیند کار به‌طور صعودی باکیفیت‌تر و مطلوب‌تر است. از نقاط مثبت کار، بازی‌هاست. بازیگران خوب کار شاید تجربه‌های مشابهی داشته‌اند اما برای همه آنها نقش‌شان در سریال «همه چیز آنجاست» ویژگی‌های جدید و ظرافت‌های خاصی داشت که متفاوتشان می‌کرد و به آنها بعد می‌داد. حتی بازیگران و همچنین کاراکترهای جدیدی به تلویزیون معرفی کرده است. نکته مثبت دیگر اینکه هرچند اینطور بیان شده که ابتدا یک داستان 90 قسمتی بوده که ناچار شده‌اند به 50 قسمت کاهشش بدهند و بنابراین ضرباهنگ تند شده است اما این اتفاق به فیلم کمک کرده و پلان‌های اضافی و کشدار به‌ندرت به چشم می‌آید. حرف آخر اینکه سریال «همه چیز آنجاست» هرچند مانند هر اثر دیگری خالی از اشکال نیست و در برخی مفاهیم مانند به رسمیت شناختن دوستی‌های پیش از ازدواج راه به خطا رفته است اما نقاط قوت کار آنقدر هست که بتوان امید داشت تجربه موفق این کار سبب تکرار و تعمیق نقاط قوت آن در آثار بعدی شود.

گروه سیاسی: «رونمایی از موشک جدیدی که نقش تعیین‌کننده‌ای در مقابله با آمریکا دارد»، این یکی از مهم‌ترین اتفاقاتی بود که در جریان رزمایش پیامبر اعظم9 سپاه پاسداران مورد توجه ویژه‌ای از سوی رسانه‌های داخلی و خارجی و همچنین مردم کشورمان قرار گرفت. به گزارش «وطن امروز»، سپاه پاسداران روز جمعه در آخرین روز این رزمایش عظیم با رونمایی از یک موشک زیردریایی پرتاب،‌ عرصه جدیدی از پرتاب موشک‌ها را فتح کرد. بنابر اطلاعات منتشر شده و آنچه از فیلم رزمایش قابل مشاهده است این موشک از زیر آب به سوی هدف پرتاب می‌شود. براساس آخرین اطلاعات منتشر شده از جزئیات این دستاورد سپاه، موشک شلیک شده از نوع کروز زیردریایی است. با این اتفاق مهم در حوزه توانمندی‌های دفاعی ایران، جمهوری اسلامی، پنجمین تولیدکننده موشک‌های زیردریایی پرتاب جهان شده است.  تست موفقیت‌آمیز پرتاب این موشک، توان دفاعی جمهوری اسلامی ایران خصوصا در حوزه موشکی را بار دیگر در راس کانون توجهات بین‌المللی قرار داده است. رزمایش پیامبر اعظم9 سپاه پاسداران که از روز چهارشنبه به مدت 3 روز برگزار شد با رونمایی از این موشک جدید و راهبردی در شمال تنگه هرمز و جاسک به پایان رسید. تسنیم به نقل از دریادار فدوی، فرمانده نیروی دریایی سپاه درباره این موشک نقل کرد: ورود این سلاح جدید نقش بسیار تعیین‌کننده‌ای در افزایش قدرت دریایی ما برای مقابله با تهدیدات علیه انقلاب اسلامی و به‌ طور مشخص شیطان بزرگ، آمریکا دارد. تاکید دریادار فدوی بر ماهیت این موشک جدید مبنی بر مقابله با تهدیدات آمریکایی، این دستاورد جدید سپاه پاسداران را مورد توجه ویژه‌تری قرار داده است. فرمانده نیروی دریایی سپاه، هیچ نام و مشخصاتی از این موشک عنوان نکرده و بیان ویژگی‌ها و مشخصات آن را به سال‌های بعد موکول کرده است.
بررسی موشک زیردریایی سپاه
براساس فیلم منتشر شده از رزمایش، موشک شلیک شده از زیر آب خارج می‌شود، این درحالی است که تاکنون هیچ کدام از نیروهای نظامی در ایران، موشکی تست نکرده بودند که از زیر آب شلیک شود اما حالا نیروی دریایی سپاه برای اولین‌بار این موشک را شلیک کرده است. موشک‌هایی که از زیر آب شلیک می‌شوند، به 2 دسته بالستیک و کروز تقسیم می‌شوند و در حال حاضر 6 کشور روسیه، آمریکا، چین، هند، انگلیس و فرانسه، تنها تولیدکنندگان موشک‌های بالستیک با قابلیت شلیک از زیردریایی به شمار می‌روند. کشورهای دارنده موشک‌های بالستیک زیردریایی پرتاب به ترتیب بیشترین دارندگان به این شرحند:
1- روسیه: 12 نوع
2- فرانسه: 6 نوع
3- آمریکا: 4 نوع
4- هند: 3 نوع
5- چین: 2 نوع
6- انگلیس: 2 نوع
با توجه به اینکه موشک‌های زیردریایی پرتاب، به 2 نوع بالستیک و کروز تقسیم می‌شوند، فناوری متفاوتی هم دارند. در حال حاضر، فقط 4کشور روسیه، هند، آمریکا و کره‌جنوبی تولیدکنندگان موشک‌های کروزی هستند که از زیردریایی پرتاب می‌شوند. این کشورها در مجموع حدود 11 موشک را تولید کرده‌اند.
موشک زیردریایی از نوع کروز است
اما بررسی موشک شلیک شده توسط نیروی دریایی سپاه پاسداران، با توجه به نوع حرکتش و اینکه موشک لحظاتی پس از خروج از زیر آب، زاویه زیادی گرفته و کاهش ارتفاع می‌دهد، به نحوی که در ثانیه انتهایی فیلم، موشک با زاویه‌ای اندک، تقریبا موازی با آب قرار می‌گیرد؛ نشان می‌دهد موشک‌ شلیک شده کروز است نه بالستیک. نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با رونمایی از این موشک، پنجمین تولیدکننده موشک‌های زیردریایی پرتاب جهان شده است، موشک‌هایی که قطعا در زمان جنگ و نبردهای دریایی، بسیار کارآمد است. دود خروجی از موتورهای موشک، نشان می‌دهد موشک از بوسترهای کمکی برای پرواز استفاده می‌کند. معمولا بوسترها پس از جدا شدن موشک از لانچر و رسیدن موشک به سرعت مناسب از بدنه جدا می‌شوند. خروج دود زیاد از بالای موشک جدید سپاه که با آتش زیاد همراه است، مربوط به یک بوستر یا پیشران کمکی است که روی بدنه موشک نصب شده است. البته در برخی موشک‌ها، بوستر از موشک جدا نمی‌شود ولی در بسیاری از موشک‌ها، بوستر جداشونده است اما در فیلم منتشر شده توسط سپاه، تا لحظه پایانی فیلم، بوستر از بدنه جدا نمی‌شود که این خود حاوی نکته مهمی است. نکات فنی دیگری درباره موشک جدید نیروی دریایی سپاه وجود دارد که بیان آنها به زمان دیگری که اطلاعات و تصاویر بیشتری از موشک منتشر شد، موکول می‌شود اما در پایان به این جمله دریادار فدوی، فرمانده نیروی دریایی سپاه که قبل از انتشار فیلم شلیک موشک جدید سپاه بیان شده است، بیشتر دقت کنید: «مسلما در رزم‌های دریایی با دشمنان، این سلاح نقش بسزایی را ایفا خواهد کرد و ان‌شاءالله در سال‌های بعد شاید کمی از ابعاد وجودی این سلاح را توضیح دهیم».
 

نگاهی به مصادیق برنامه‌های سازمان صداوسیما در دوران ریاست سیدعزت‌الله ضرغامی نشان می‌دهد رسانه ملی در اختیار جریانات مختلف فکری و سیاسی بوده و همه جریانات سیاسی و فکری به نوعی از تریبون رسانه ملی استفاده کرده‌اند. در این رابطه می‌توان به حضور صادق زیباکلام اشاره کرد؛ کسی که به حمایت از رضاخان میرپنج افتخار می‌کند، برای حضور در میزگردی به‌مناسبت ملی شدن صنعت نفت دعوت می‌شود که بیشتر بحث‌هایش هم به رضاخان کشیده می‌شود. به گزارش تسنیم، در جای دیگر می‌توان به حضور جواد اطاعت، استاد دانشگاه و عضو جریان اصلاحات در برنامه «رو به فردا» اشاره کرد که به صراحت می‌گوید: من مخالف وضع موجود هستم.
اطاعت در برنامه مناظره با علیرضا زاکانی گفت: در برنامه شما کسانی مثل آقای مطهری و خوش‌چهره از موضع انتقادی صحبت می‌کنند، کسانی مثل آقای افروغ و دکتر احمد توکلی که منتقد وضع موجود هستند، مرا بینندگان از این زاویه نبینند، «من مخالف وضع موجود هستم» اصلا وضع موجود را برنمی‌تابم، انتقاد جدی هم دارم نه‌تنها به بحث انتخابات بلکه به سیاست‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در عرصه داخلی و خارجی.» می‌توان با بررسی برنامه‌های سیاسی صداوسیما از جمله برنامه «دیروز، امروز، فردا» و «شناسنامه» به میزان حضور جناح‌های مختلف سیاسی در رسانه ملی پی برد البته به دلیل کثرت برنامه‌های «دیروز، امروز، فردا» در بازه زمانی طولانی، بازه زمانی 30 شهریورماه 91 تا 3 اسفند‌ماه 1393 بررسی شده است؛ بازه زمانی‌ای که حسین رنجبران، سردبیر برنامه «دیروز، امروز، فردا» و «شناسنامه» در گفت‌وگو با تسنیم می‌گوید: در بازه زمانی 30 شهریورماه 91 تا 3 اسفندماه 1393 حدود 90 برنامه «دیروز، امروز، فردا» و 83 برنامه «شناسنامه» پخش شده است. براساس این گزارش، تعدد حضور اصلاح‌طلبان در 2 برنامه‌ سیاسی صداوسیما نشان می‌دهد اصلاح‌طلبان حضوری 50درصدی در صداوسیما دارند که به تبع آن جریان رقیب یا به عبارتی مخالف آنها نیز در حدود 50 درصد از ظرفیت رسانه‌ ملی استفاده کرده است.